عوامل مؤثر بر افزایش باکتری‌های رشته‌ای و تأثیر آن در گرفتگی غشای MBR

بیش از 90 درصد تصفیه‌خانه فاضلاب شهرهای کشور از سیستم لجن فعال استفاده می‌کنند که در حال حاضر به‌دلیل بار ورودی زیاد، کارایی مناسبی ندارند. به‌منظور ارتقای عملکرد این سیستم‌ها و همچنین کاهش میزان لجن مازاد تولیدی، می‌توان از یک سیستم UASB به‌عنوان پیش تصفیه برای کاهش بار آلی ورودی به سیستم لجن فعال و برای افزایش کیفیت فاضلاب تصفیه شده خروجی به‌جای استفاده از حوض ته‌نشینی از غشا (تبدیل لجن فعال به بیوراکتور غشایی) استفاده کرد. در این مطالعه اثر تغییر شرایط خوراک به‌دلیل استفاده از راکتور UASB به تانک هوادهی در تغییر جمعیت و نوع ریزاندام‌ها، تغییر مقدار باکتری‌های رشته‌ای، COD و TS پساب خروجی و گرفتگی غشا در سیستم MBR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به‌دست آمده نشان داد که در اثر تغییر قابل توجه ماهیت فاضلاب اولیه (ایجاد یون سولفید و استات) به ورودی سیستم MBR، جمعیت باکتری‌های رشته‌ای از 5 به Count/µL 100 افزایش پیدا کرد. اگر چه این افزایش تأثیر چندانی بر روی گرفتگی غشا نشان نداد. بر اثر افزایش غلظت MLSS و در نتیجه کاهش اکسیژن محلول به زیر 1 میلی‌گرم در لیتر، تعداد باکتری‌های رشته‌ای از 100 به Count/µL 400 افزایش یافت. با افزایش باکتری‌های رشته‌ای، فشار انتقالی غشا از1/5 به 3/5 کیلو پاسکال رسید و در نتیجه مقاومت کلی در مقابل شار خروجی دچار افزایش شدیدی گردید. برای کاهش تعداد باکتری‌های رشته‌ای از هیپوکلریت کلسیم با دز g Cl2/Kg MLSS day 10 استفاد شد، به‌طوری‌که بعد از 5 روز میزان باکتری‌های رشته‌ای بدون اینکه جمعیت دیگر ریزاندام‌ها کاهش چشمگیری یابند، از 400 به Count/µL 100 کاهش یافت و به‌همین ترتیب روند افزایشی فشار انتقالی غشا نیز متوقف شد.